Περιμένοντας την “Μήδεια” με διπλό – τριπλό κασκόλ και μονή – διπλή μάσκα

Απόγευμα Σαββάτου. Εν αναμονή της καταιγίδας που όλη την εβδομάδα ανακοινώνει τον ερχομό της ο Καλιάνος τρομοκρατημένος. Ήταν τόσο παραστατικός όλες αυτές τις ημέρες που ξεπέρασε μπορώ να πω στο ύφος και στην αισθαντικότητα ακόμα και τον Σάκη Αρναούτογλου. “Θα έχει χιόνι πολύ…,τόσο πολύ που θα θαφτείτε στο χιόνι μετά συγχωρήσεως, γι αυτό όσοι βγαίνετε κρυφά “απο τα μέτρα” θα σας φάει το μαύρο χιόνι και όχι η Αστυνομία”. Θα έχει τόσο κρύο που ο Ρώσικος χειμώνας θα μοιάζει αδελφάκι του και θα συλλογίζεται ο καθείς εάν η σύγχρονη  “Μήδεια”  έχει ρίζες Ουκρανικές. Να το μάθω, να το αποδεχθώ, και να την κεράσω κι ένα ρόφημα αν θέλει να ξαποστάσει. 

Τώρα που σου γράφω βρισκόμαστε όλοι σε επιφυλακή! Εγώ, ο σκύλος, ο Χαρδαλιάς, ο δήμος, η Περιφέρεια, οι μπουλντόζες.. Τείχος έχουμε φτιάξει! Τεράστια τροφοδοσία. Να τρώμε μέχρι να λιώσει το χιόνι! Πήρα καλού κακού και μπαταρίες για τον φακό. Μπορεί να έχουμε και κανένα μπλακ άουτ έτσι αποκλεισμένοι που θα είμαστε! Να βλέπουμε τι τρώμε! Δεν μπορώ το κερί μέσα στον χιονιά. Σαν το κοριτσάκι με τα σπίρτα θα μοιάζει και έχει κακό τέλος αυτή η ιστορία.

Φλεβάρης λοιπόν, του κορωνοϊού, οι μισοί είναι σε τοπικό λοκ ντάουν και οι άλλοι μισοί σε πανελλαδικό λοκ ντάουν. Οι μισοί μπαίνουν σπίτι στις 6 το απόγευμα, και οι άλλοι μισοί στις 9 το βράδυ!Σε 15 ημέρες θα βιώσουμε το ανάποδο. Μην ανησυχείς! Όλα τα πρωτότυπα μέτρα, όλα τα μοντέλα καθημερινότητας θα τα εφαρμόσουμε μέχρι να εφάπτονται απολύτως στη ζωή και στην ψυχή μας.

Ο κορωνοϊός επελαύνει. Σαν τον χιονιά που έρχεται. Διπλό τριπλό κασκώλ , μονή και διπλή μάσκα “για να σωθείς.” Κι όταν βγεις στο φως κάποτε, θα μοιάζεις με κυρτωμένος μικροσκοπικός ανθρωπάκος , με φοβισμένη καρδιά.

Γκρίζες ημέρες – σιωπηλές νύχτες – πρωτόγνωρες ..Στα μεγάλα εμβολιαστικά κέντρα παίζεται η ζωή και η ελευθερία μας και με τις δόσεις. Με ραντεβού και ΑΜΚΑ.

Σαν να πάγωσε ο χρόνος μας. Σαν να χάνεται ένας ολόκληρος χρόνος ζωής ανεκμετάλλευτος. Και όταν δοθεί το σήμα εξόδου θα έχουν αλλάξει όλα. Οι σχέσεις, οι συνήθειες, η εργασία, το χρήμα, το εμπόριο, οι επιχειρήσεις, η εκπαίδευση, η υγεία.

Και εκεί που θεωρείς πως μια ολόκληρη γενιά πάει χαμένη αφού εδώ και 12 χρόνια πληρώνει την πολύπλευρη  χρεωκοπία μας, υπάρχουν κι αυτές οι κραυγές στη σιωπή ανθρώπων που εξεγείρονται τωρα περισσότερο από ποτέ και συμπαρασέρνουν όλους μας για να σταθούμε πλάι τους και να πούμε ως εδώ στην σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση  εκείνων που μετρούν την εξουσία τους με την άσκηση βίας στους αδύναμους κρίκους της ζωής. Όταν σπάει η αλυσίδα και γίνεται όμως κομμάτια ,δεν μπορείς να βρεις πια τον αδύναμο κρίκο ..Είναι αργα!

Ξημερώνει κάτι καινούργιο! Μακάρι αυτό το υπόβαθρο της νέας ζωής να χαρίσουμε στα παιδιά μας.Να φτιάξουμε όμως με στέρεα υλικά. Με την σκέψη και την έγνοια  πως  οι άνθρωποι πάντα ξεχνούν, ελπίζω οι νεότεροι να μπορούν να διαχωρίζουν πιο εύκολα το έντιμο, το ικανό, το ηθικό και να πολεμούν πάντα με εξωστρέφεια το τερατώδες.

Ελπίζω..

Περιμένοντας την Μήδεια, με διπλή μάσκα και διπλό κασκώλ για τον χιονιά.. Πόση άλλη φραγή θα μπορούσες να αντέξεις;