Μία ανείπωτη κοινή εικασία
Άλλη μια αίσθηση ευθύνης για γραφή, άλλο ένα χρέος που μακάρι να μην ήταν επιτακτικά αναγκαίο, άλλη μια στιγμή που ό,τι κι αν πεις θα είναι λίγο, αλλά που η ανημποριά να αλλάξεις το καθεστώς αιώνων σε πνίγει και δε μπορείς να σωπάσεις όσο εξουθενωμένη κι αν νιώθεις. Γράφει η Ειρήνη Παπαγιαννοπούλου στο klife.gr.
