10+1 βιβλία που ξεχώρισαν το 2022 για το καλύτερο δώρο ενόψει Χριστουγέννων
«Ένα καλό βιβλίο για τη νέα χρονιά»: Για όσους βάζουν και φέτος το διάβασμα στα resolutions του καινούργιου έτους, η παρακάτω λίστα, γεμάτη με καθηλωτικά βιβλία που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2022, θα αποτελέσει έναν χρήσιμο οδηγό.
![]({"large":{"file":"https:\/\/klife.gr\/wp-content\/uploads\/2022\/12\/IMG_2638-1024x683.jpg","width":1024},"full":{"0":"2022\/12\/IMG_2638-scaled.jpg","1":2560,"2":1707,"3":false,"file":"https:\/\/klife.gr\/wp-content\/uploads\/2022\/12\/IMG_2638-scaled.jpg"}})
Ταξίδια στην Ιστορία, μεγάλοι έρωτες, μυστήριο, σασπένς, μυθιστορήματα και επιστροφές συγγραφέων που αγαπάμε, συνθέτουν το τοπίο της φετινής βιβλιοπαραγωγής. Στο ακόλουθο κείμενο συγκεντρώσαμε – σε συνεργασία με το βιβλιοπωλείο ΚΟΥΚίΔΑ – 10+1 επιλογές από διαφορετικούς εκδοτικούς οίκους, συγγραφείς και κατηγορίες, έτσι ώστε να σπεύσετε ενημερωμένοι στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς σας, διαλέγοντας το κατάλληλο δώρο για κάθε λογής αναγνώστη.
Τo Όνειρο της Ζέλμα
Τι κάνει κανείς όταν γνωρίζει την τελευταία μέρα της ζωής του; Τρεις φορές ένα σπάνιο ζώο εμφανίστηκε στα όνειρα της Ζέλμα και κάποιος συγχωριανός της πέθανε. Τώρα που το ονειρεύτηκε ξανά, θα συμβεί πάλι το ίδιο; Η Λουίζε, η εγγονή της Ζέλμα, βλέπει τους ανθρώπους γύρω της να αλλάζουν συμπεριφορά: θαμμένα μυστικά αποκαλύπτονται και αποφάσεις επισπεύδονται. Σε κρίσιμες στιγμές της ζωής της το όνειρο της γιαγιάς θα ωθήσει και τη Λουίζε σε σημαντικές αποφάσεις.
«Ένα βιβλίο σαν τονωτικό για δύσκολους καιρούς πασπαλισμένο με μαγεία» (Guardian). Στα ευπώλητα μόλις εκδόθηκε στη Γερμανία, γοητεύει τους αναγνώστες όπου μεταφράζεται. Η Μαριάνα Λέκι (γ. Κολωνία 1973) συγκινεί με μια ασυνήθιστη ιστορία για τον έρωτα, την απώλεια, τον θάνατο, σ’ «έναν κόσμο όπου κάθε συνηθισμένη μέρα μπορεί να υπόσχεται κάτι υπέροχο» (Kirkus).
Άλλες ζωές
Δραπετεύοντας από το χωριό όπου γεννήθηκε, από μια περιοχή ταλανισμένη από τη φτώχεια, την πείνα και τους λοιμούς, ο νεαρός Ιλιάς φτάνει σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη όπου έκθαμβος παρακολουθεί την παρέλαση των Δυνάμεων Ασφαλείας στη Γερμανική Ανατολική Αφρική. Χρόνια αργότερα, το 1914, ενώ επίκειται ο μεγάλος πόλεμος μεταξύ των Βρετανών και των Γερμανών, στην Τάνγκα της Τανζανίας, o Ιλιάς αποφασίζει να καταταγεί στον γερμανικό στρατό, που αποτελείται κυρίως από Αφρικανούς μισθοφόρους, υποσχόμενος στη μικρή του αδελφή πως σύντομα θα επιστρέψει. Η υπόσχεσή του δε θα εκπληρωθεί ποτέ και το μυστήριο για το τι απέγινε ο Ιλιάς θα σκιάζει τη ζωή της Αφίγια ώσπου να γνωρίσει τον Χάμζα, έναν γενναιόδωρο και ονειροπόλο λιποτάκτη ο οποίος κατάφερε να διαφύγει από τη φρίκη του πολέμου. Οι δυο τους θα ζήσουν μια αναπάντεχη ιστορία αγάπης που θα ενώσει δυο οικογένειες αλλά και δυο ηπείρους, την Αφρική με την Ευρώπη. Συνδυάζοντας ιστορικά στοιχεία σε μια συγκινητική μυθοπλασία, ο Αμπντουλραζάκ Γκούρνα μάς προσφέρει ένα σπουδαίο λογοτεχνικό έργο για την Αφρική, την κληρονομιά της αποικιοκρατίας, τις φρικαλεότητες του πολέμου, καθώς και για τις απροσμέτρητες αντιφάσεις της ανθρώπινης φύσης.
Η μικρή λέξη αγάπη
Έµαθα να βάφοµαι για να κρύβω τις µελανιές.
Η Μάντια διδάχτηκε τη βία από µικρή: την είδε στο πρησµένο πρόσωπο της µάνας της, την υπέµεινε απ’ το χέρι του πατέρα της, που ήταν νόµος στο σπίτι.
Μεγάλωσε ανυπεράσπιστη: στη γενέτειρά της, µια κωµόπολη της Ηµαθίας, ο κόσµος δεν ανακατευόταν στα οικογενειακά του άλλου.
Έτσι, όταν στα δεκαοχτώ γνωρίζει τον Άκη, φιλόλογο απ’ τη Σαλονίκη, αποφασίζει να το σκάσει, να αναζητήσει την τρυφερότητα, την ανεξαρτησία – να ζήσει ελεύθερη, χωρίς φόβο, πόνο και ντροπή.Όµως η βία έχει πολλά πρόσωπα, και πριν κοπάσει ο έρωτας, η Μάντια γνωρίζει το χειρότερο απ’ όλα: αυτό που υποδύεται την αγάπη.
Στην άλλη όχθη της ζωής, αφηγείται τις δοκιµασίες και τις χαρές της, τα δώρα που της χάρισε και της έκλεψε η µοίρα. Μιλά για όσα έκανε κι όσα µετάνιωσε, για τη δύναµη που βρήκε µέσα της ακόµα και στις εσχατιές της απελπισίας.
Μια ιστορία για την αγριότητα της διπλανής πόρτας και για το κόστος της επιβίωσης.
Για την αγάπη, που θέλει θυσίες για να µην είναι µόνο µια λέξη.
Το τελευταίο καλοκαίρι στη Ρώμη
Ρώμη, αρχές του εβδομήντα. Ο Λέο Γκατζάρα, ένας νεαρός μποέμ από το Μιλάνο, ζει εδώ και μερικά χρόνια στην αιώνια πόλη, στη Ρώμη της dolce vita. Περνάει τον χρόνο του ανάμεσα σε πρόσκαιρες εργασίες, ταπεινά δωμάτια ξενοδοχείων, δείπνα σε πλούσιους και μορφωμένους φίλους του, στοίβες βιβλίων και ποτάμια αλκοόλ.
Τη βραδιά των τριακοστών γενεθλίων του θα γνωρίσει την Αριάννα, μια πληθωρική κοπέλα, σαγηνευτική κι ευαίσθητη μαζί. Ανήμπορη να εκφράσει τα πραγματικά της συναισθήματα, η Αριάννα εισβάλλει στη ζωή του Λέο με την εφήμερη παρουσία της, αναστατώνοντας τη μελαγχολική καθημερινότητα ενός ανθρώπου που μόνο εκείνη μπορεί να σώσει από το υπαρξιακό του τέλμα, από την απέραντη μοναξιά στην οποία έχει βυθιστεί μέσα στην πολύβουη πόλη.
Ένα μυθιστόρημα ύμνος στη Ρώμη. Ένα ξεχασμένο διαμάντι της ιταλικής λογοτεχνίας. Ένα cult μυθιστόρημα που πρωτοανακάλυψε η Natalia Ginzburg, και σήμερα, σχεδόν πενήντα χρόνια μετά, μεταφράζεται σε περισσότερες από 20 χώρες.
Όταν παύουμε να καταλαβαίνουμε τον κόσμο
Η δημιουργία του ομορφότερου χρώματος που είδε ποτέ ο άνθρωπος οδηγεί σε ένα από τα φονικότερα δηλητήρια της ιστορίας.
Πάνω σε μια κάρτα γραμμένη στα χαρακώματα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Καρλ Σβάρτσιλντ στέλνει στον Αϊνστάιν τη λύση των εξισώσεων της γενικής σχετικότητας αποκαλύπτοντας το πιο σκοτεινό αντικείμενο που μπορεί να συλλάβει ο νους: τη μαύρη τρύπα.
Ο Αλεξάντερ Γκρότεντικ εγκαταλείπει τα μαθηματικά όταν πλησιάζει στην «καρδιά της καρδιάς» τους, έντρομος, σαν να έχει αντικρίσει μέσα τους το τέλος του κόσμου.
O Χάιζενμπεργκ κι ο Σραίντινγκερ συγκρούονται για την πατρότητα της κβαντομηχανικής θεωρίας, η οποία εξηγεί τέλεια τη συμπεριφορά της ύλης αλλά αναιρεί όλα όσα αντιλαμβανόμαστε ως πραγματικότητα.
Σε αυτό το υβριδικό βιβλίο, ο Μπενχαμίν Λαμπατούτ κάνει την επιστήμη λογοτεχνία. Συνυφαίνοντας το δοκίμιο με τη μυθοπλασία και τη βιογραφία με τη φαντασία, ο Λαμπατούτ αναδεικνύει την απειλητική σκιά που σέρνεται πίσω από το φως της επιστημονικής γνώσης.
Μας καταβροχθίζει η φωτιά
Ο Ισμαήλ είναι καθηγητής φιλολογίας. Πέρασε δύσκολα παιδικά και νεανικά χρόνια, και τώρα η ζωή του είναι ήρεμη ή μάλλον ανιαρή. Τίποτα δεν συμβαίνει, και το μόνο που τον βγάζει από τον λήθαργό του είναι η αγάπη του για τη λογοτεχνία. Μέχρι τη στιγμή που ξανασυναντά μια παιδική του φίλη, τη Λέο. Η έλξη που του ασκεί είναι ακαταμάχητη, μια ελπίδα ευτυχίας γεννιέται. Ο Ισμαήλ, όμως, βλέπει μια μέρα στον δρόμο −φαινομενικά, τυχαία− τον πρώην επιστάτη του σχολείου στο οποίο διδάσκει. Αυτός ο άνθρωπος του ζητά μια μικρή εξυπηρέτηση… Η συνάντησή τους θα έχει τρομακτικές συνέπειες και ο Ισμαήλ ξυπνά στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου χωρίς να θυμάται ούτε ποιος είναι, ούτε πώς κατέληξε εκεί. Το μόνο που θυμάται είναι τα βιβλία που τον σημάδεψαν.
Το “Μας καταβροχθίζει η φωτιά” συνδυάζει αριστοτεχνικά τα συστατικά των κορυφαίων κλασικών νουάρ: καταδικασμένους έρωτες, αθώους που μπαίνουν στο στόχαστρο της Δικαιοσύνης, μοιραίες γυναίκες που στάθηκαν άτυχες· όλοι, παγιδευμένοι στη δίνη μιας τραγικής μοίρας που τους καταδιώκει αμείλικτα.
Ο έφηβος
Το προτελευταίο μυθιστόρημα του Ντοστογέφσκι, άδικα παραγνωρισμένο, είναι η φωτισμένη εξομολόγηση ενός μοναχικού εφήβου. Ο αφηγητής και πρωταγωνιστής Αρκάντι Ντολγκορούκι είναι ένας αφελής νεαρός, φιλόδοξος και πείσμων. Νόθος γιος ενός ξεπεσμένου γαιοκτήμονα και μιας δουλοπάροικης, που τον κακομεταχειρίστηκαν στο σχολείο ο δάσκαλος και οι συμμαθητές του, κλείνεται σε μια μεγαλομανή απομόνωση και βυθίζεται σε χαώδεις στοχασμούς, όπου ανακατεύονται το φάντασμα του πλουτισμού, η εμμονή με την αριστοκρατία και το μυστικιστικό ντελίριο. Καίγεται από τον πόθο να αποκαλύψει τα σφάλματα του πατέρα του, που ελάχιστα τον γνωρίζει, αλλά και να κερδίσει την αγάπη του. Ταξιδεύει στην Αγία Πετρούπολη για να συναντήσει τη “συμπτωματική οικογένειά” του, που έχει κατακλύσει τα όνειρά του. Με μια αόριστη επιθυμία για επικοινωνία και επαφή, οπλισμένος με ένα μυστηριώδες γράμμα που πιστεύει ότι του δίνει δύναμη πάνω στους άλλους, έρχεται σε αντιπαράθεση με όλους και με όλα, χωρίς όμως τα αποτελέσματα που ονειρευόταν. Και όλα αυτά με φόντο τις ερωτικές ίντριγκες της πετρουπολίτικης κοινωνίας.
Το μυθιστόρημα διατρέχουν αναφορές σε επαναστατικά μοτίβα, στα οδοφράγματα του Παρισιού του 1848, στη Γαλλική Κομμούνα, στο φάσμα των Ρότσιλντ και του υπέρμετρου πλουτισμού, στους στοχαστές Ρουσσώ, Φουριέ, Γκέρτσεν, Μπακούνιν και Προυντόν, στους Ρώσους συγγραφείς με τους οποίους συνδιαλέγεται ο Ντοστογέφσκι -Πούσκιν, Γκόγκολ, Τουργκένιεφ, Τολστόι- αλλά και στον Μπαλζάκ.
Το αριστουργηματικό αυτό ηθογραφικό μυθιστόρημα, γεμάτο έξαρση και πάθος, συνδυάζει το τραγικό με το κωμικό. Συλλαμβάνει την πληθωρικότητα και τις απογοητεύσεις της εφηβείας, την ευδαιμονία και την κακοδαιμονία της, την αστάθεια και την εκρηκτικότητά της.
Ο Έφηβος γράφτηκε το 1875 και συναρμόζει τέλεια ανάμεσα στους Δαιμονισμένους και τους Αδελφούς Καραμάζοφ. Δημοσιεύτηκε την ίδια χρονιά με την Άννα Καρένινα του Τολστόι.
Το δέντρο με τις φωλιές
Η Μαρία εγκαταλείπει το πατρικό της σπίτι και εγκαθίσταται στο κτήμα που της κληροδότησε ο πατέρας της καταμεσής του κάμπου. Δημιουργεί εκεί ένα φυτώριο με λουλούδια. Έχει για συντροφιά της τα ενδημικά πουλιά, που έχουν στήσει την αποικία τους πάνω σ’ έναν χιλιόχρονο πλάτανο, αλλά και τα αποδημητικά, που γυρνούν κοντά της κάθε χρόνο. Τους αργούς ρυθμούς της μοναχικής ζωής της έρχονται να διαταράξουν «Εκείνοι» – οι μετανάστες που εργάζονται στις καλλιέργειες των αδελφών της σε συνθήκες δουλείας. Ο φόβος για τον ξένο, τον αλλογενή, την κρατάει σε απόσταση ασφαλείας. Μέχρι που ένας από «Εκείνους» διαβαίνει το νοητό σύνορο. Είναι ο Νιζάμ ο Ροχίνγκια. Ισορροπεί στους ώμους του ένα ραβδί, απ’ όπου κρέμονται φωλιές για τα πουλιά του δέντρου. Ο χειμώνας πλησιάζει δριμύς, και ο Νιζάμ νοιάζεται για τα πουλιά όσο και η Μαρία. Μέσα από την αγάπη και τη γνώση τους για τα πετούμενα του ουρανού, θα καταφέρουν να επικοινωνήσουν βαθιά, γκρεμίζοντας όλα τα σύνορα που τους χωρίζουν.
Ένα βιβλίο για τους ενδημικούς και αποδημητικούς ανθρώπους, που σαν τα πουλιά ψάχνουν να βρουν ασφαλές καταφύγιο, πάντα απάτριδες και πάντα κυνηγημένοι.
Ο Ανήφορος
Σκλάβοι γεννηθήκαμε και πολεμούμε όλη μας τη ζωή να γίνουμε ελεύτεροι.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’40, αμέσως μετά τον Ζορμπά, ο Καζαντζάκης γράφει τον Ανήφορο, ένα κείμενο εσωτερικό, που το διακρίνει μελαγχολία βαθιά και λυτρωτική.
Η δράση του εκτυλίσσεται αμέσως μετά τον πόλεμο, σε Κρήτη και Αγγλία.
Ο Κοσμάς, έπειτα από απουσία είκοσι χρόνων και την ενεργή συμμετοχή του στον πόλεμο, επιστρέφει στην πατρίδα του, το Μεγάλο Κάστρο, μαζί με την Εβραία γυναίκα του, τη Νοεμή, η οποία κουβαλάει την πανανθρώπινη μνήμη του Ολοκαυτώματος, και μαζί της την ερώτηση για την αξία της ζωής.
Έχουν περάσει μόλις μερικές μέρες από τον θάνατο του πατέρα του κι η Κρήτη μετράει τις πληγές της αναβιώνοντας προσωπικές ιστορίες θάρρους και πόνου.
Ο άνθρωπος που βγαίνει από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να στοχαστεί, ένας άνθρωπος που δεν έχει σωθεί, που κινδυνεύει, και ο Κοσμάς μεταβαίνει στη μεταπολεμική Αγγλία για να τον σώσει.
Το προσωπικό κόστος της επιλογής του είναι τεράστιο.
Όμως αυτό είναι το χρέος, αυτός είναι ο ανήφορος που όλοι πρέπει να διαβούμε.
Ο Ανήφορος, το ανέκδοτο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη, είναι ένα κλασικό έργο που θέτει ερωτήματα που διαρκώς κατατρέχουν τον άνθρωπο, δεν αποτελεί απλώς μια πολύ μεγάλη λογοτεχνική στιγμή για τη χώρα μας αλλά και ένα πολιτιστικό γεγονός.
«Δε με νοιάζει ο θάνατος», συλλογίζουνταν, «με νοιάζει η φθορά, αυτή εξευτελίζει τον άνθρωπο. Αυτήν πρέπει να νικήσω…» Είχε γεράσει η πολιτεία της παιδικής του ηλικίας και της νιότης, θρύβουνταν κι αυτή, άρχιζε να γίνεται κουρνιαχτός και να σκορπίζεται στον άνεμο. Μπορούσε άλλη πολιτεία να χτιστεί αποπάνω της μα δε θα ’ταν η δική του, θα ξαναγέμιζαν πάλι οι δρόμοι με νέους μα δε θα ’ταν η δική του νιότη… «Αγαπημένο Κάστρο», μουρμούριζε κοιτάζοντάς το με τρυφερότητα, «γεράσαμε…».
Ξυπνάτε και νιώθετε ένα γαργαλητό στον λαιμό σας. Το κεφάλι σας πονάει. Νιώθετε κάπως εκνευρισμό καθώς ετοιμάζετε τα παιδιά για το σχολείο και ντύνεστε για τη δουλειά. Εντωμεταξύ, ένας επικός πόλεμος διεξάγεται ακριβώς κάτω από το δέρμα σας. Εκατομμύρια πολεμούν και πεθαίνουν για χάρη σας, ώστε να είστε σε θέση να γκρινιάζετε καθώς ετοιμάζεστε να φύγετε από το σπίτι.
Οπότε, τι ακριβώς είναι το ανοσοποιητικό σας σύστημα;
Είναι μια από τις παλαιότερες και πιο κρίσιμες εκφάνσεις της ζωής στον πλανήτη· μόνο ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι πιο περίπλοκος. Χωρίς αυτό, θα πεθαίνατε μέσα σε λίγες μέρες. Στο βιβλίο αυτό, ο Philippe Dettmer, ο δημιουργός του δημοφιλούς επιστημονικού καναλιού στο YouTube «Kurzgesagt-In A Nutshell», ταξιδεύει τους αναγνώστες του μέσα στο φρούριο του ανθρώπινου σώματος και τις άμυνές του. Μια συνεχής μάχη σε ασύλληπτη κλίμακα διεξάγεται μέσα μας, γεμάτη ιστορίες εισβολών, στρατηγικής, τελικής επικράτησης και ευγενούς αυτοθυσίας. Μάλιστα, όσο διαβάζατε τις γραμμές αυτές, το ανοσοποιητικό σας σύστημα μάλλον εντόπισε και εξουδετέρωσε ένα καρκινικό κύτταρο που είχε αρχίσει να μεγαλώνει μέσα σας.
Κάθε κεφάλαιο ασχολείται λεπτομερώς με κάποιο χαρακτηριστικό του ανοσοποιητικού συστήματος, με αμυντικά συστήματα όπως τα αντισώματα και η φλεγμονή, με απειλές όπως τα βακτήρια, οι ιοί, οι αλλεργίες και ο καρκίνος, ενώ ο Dettmer μας μαθαίνει γιατί η φράση «ενισχύστε το ανοσοποιητικό σας σύστημα» είναι μια χίμαιρα, πώς τα παράσιτα ξεγλιστρούν από τις άμυνες του σώματός μας, πώς λειτουργούν οι ιοί (συμπεριλαμβανομένου και του κορoνοϊού), και τι ακριβώς συμβαίνει στην πληγή μας όταν κοπούμε.
Με τις πολύχρωμες εικόνες και τις εξαιρετικές περιγραφές που του δίνουν ζωή, το Ανοσοποιητικό μετατρέπει ένα από τα πιο περίπλοκα θέματα σε μια συναρπαστική περιπέτεια.
Η… bonus πρόταση για τις φετινές γιορτές είναι “Οι υπνοβάτες” του Χέρμαν Μπροχ σε μετάφραση της Σοφίας Αυγερινού. Εξαντλήθηκε και επανακυκλοφορεί!
Οι υπνοβάτες (τριλογία)
O Χέρμαν Μπροχ ανήκει σε εκείνη την παράδοση των μεγάλων λογοτεχνών που με το έργο τους μεταμόρφωσαν το ευρωπαϊκό μυθιστόρημα σε μια πρωτοποριακή μορφή τέχνης. Η τριλογία Υπνοβάτες αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας του εικοστού αιώνα, που μαζί με τα έργα του Κάφκα, του Τζόυς, του Προυστ, του Μούζιλ συνέβαλαν τα μέγιστα στην επανάσταση της μοντέρνας μυθοπλαστικής αφήγησης.
Τα μυθιστορήματα 1888. Πάσενοβ ή Ο ρομαντισμός, Ες ή Η αναρχία και Χουγκενάου ή Ο πραγματισμός επικεντρώνονται αντίστοιχα σε τρεις ήρωες τυπικούς εκπροσώπους της τάξης τους, οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι με την κρίση των αξιών της εποχής τους. Γύρω τους στροβιλίζεται μια πλειάδα χαρακτήρων που καλύπτουν σχεδόν όλο το ψηφιδωτό της κεντροευρωπαϊκής κοινωνίας από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι την εποχή της διαβολικής σαγήνης του ολοκληρωτισμού.
Η προσπάθεια του νεαρού ανθυπολοχαγού Φον Πάσενοβ να αποφύγει τις συγκρούσεις που κληροδοτεί ο προηγούμενος αιώνας βρίσκοντας καταφύγιο στην παράδοση και τον ρομαντισμό, ο πόθος του μικροαστού οραματιστή Ες για δικαιοσύνη και λύτρωση σε έναν ετοιμόρροπο κόσμο που σπαράσσεται από τη διαμάχη του παλιού με το νέο κορυφώνονται στο τρίτο βιβλίο, όπου, λίγο πριν τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι δύο ήρωες μοιραία συναντιούνται με τον αμοραλιστή έμπορο Χούγκεναου, εκφραστή του μηδενισμού και της διάλυσης των εννοιών πάνω στις οποίες στηρίχθηκε το ευρωπαϊκό οικοδόμημα από την Αναγέννηση ως τον Μεγάλο Πόλεμο. Ένα βήμα χωρίζει πλέον τους «υπνοβάτες» από την επικείμενη τραγική τροπή της Ιστορίας.
Η Χάνα Άρεντ σημείωνε ότι στην τριλογία του ο Μπροχ ξεκινά ως συνηθισμένος παραμυθάς, για να αποκαλυφθεί στο τέλος ως ποιητής και φιλόσοφος που δεν του αρκεί να απεικονίσει την πορεία των συμβάντων, αλλά μάλλον αγωνιά να ανακαλύψει τους νόμους της κίνησης που διέπουν την κατάρρευση των αξιών. Με αυτόν τον τρόπο, και μέσα από μια εντυπωσιακή και περίτεχνη λογοτεχνική αφήγηση ο Χέρμαν Μπροχ μάς παραδίδει ένα μνημειώδες αριστούργημα.
