Αναλυτικά η ομιλία του κ. Ψυχογιού

«Συντρόφισσες και σύντροφοι χαιρετίζω όλες και όλους τους συνέδρους, από όλη την Ελλάδα και την Κορινθία και ειδική μνεία στη νεολαία μας με τη δυναμική της παρουσία και τα πολλαπλά τείχη που έχουν υψώσει μπροστά της και είναι έτοιμη να τα γκρεμίσει..!

Ζούμε την τραγωδία του πολέμου, ζούμε την τραγωδία ενός άγριου καπιταλισμού, νεοφιλελεύθερου και αυταρχικού, με το φασισμό, τον εθνικισμό, τον ρατσισμό, την ξενοφοβία την ομοφοβία και την πατριαρχία, να σκοτεινιάζουν τις ζωές μας και ενίοτε να αφαιρούν και ανθρώπινες ζωές.

Μία τεράστια και βίαιη αναδιανομή εισοδήματος στα χέρια λίγων, εξαθλίωση της κοινωνικής πλειοψηφίας και είναι κάτι το οποίο πρέπει να ανατρέψουμε. Να γίνουμε η φωνή αυτών που δεν έχουν φωνή με ένα κόμμα ζωντανό, με ένα κόμμα μέσα στην κοινωνία, με όλα τα μέλη του, που να αναπνέουν τις ανάγκες της, τα συλλογικά της αιτήματα, τα κινήματα, τις κινητοποιήσεις που δεν θα τις καπελώνομε, άλλα θα είμαστε εκεί. Αλλά και στις μικρές αντιστάσεις και νίκες στις γειτονιές, στις κοινότητες, στο χώρο δουλειάς.

Αυτή είναι η λειτουργία που αποτελεί εγγύηση για τη νίκη και εγγύηση για τη ζωντάνια του κόμματος, το μεγάλωμα του, τη διεύρυνση του, που όλοι τη θέλουμε, άλλα που βάζει τα θεμέλια και για να φτάσει η στρατηγική μας παντού, στους μαζικούς φορείς, στην κοινωνία, να αλλάξει συνειδήσεις, να πάει ως το στρατηγικό μας στόχο, τον κοινωνικό μετασχηματισμό και το σοσιαλισμό με Δημοκρατία και Ελευθερία.

Γιατί και σήμερα, δυστυχώς, είμαστε πίσω από τις ανάγκες και τη διείσδυση που πρέπει να ‘χουμε στους μαζικούς φορείς, στα συνδικάτα, στις οργανώσεις. Και δεν μας έχει εμποδίσει κανείς γι’ αυτό. Πρέπει να καταπολεμήσουμε τις ανεπάρκειες μας, να καταπολεμήσουμε παραγοντισμούς και προσωπικές στρατηγικές, να καταπολεμήσουμε αυτά που μας κρατάνε πίσω. Και να δουλέψουμε συλλογικά, να παράγουμε δουλειά, πολιτική, συλλογικότητα και παρέμβαση. Και βέβαια έχουμε να έχουμε συγκεκριμένη στόχευση, κεντρικά και τοπικά.

Μόνο αν έχουμε τη λογική αυτή και την αυτοπεποίθηση με ριζοσπαστικές και εφαρμόσιμες θέσεις θα νικήσουμε και θα έχουμε ακόμα αντάξιο των αναγκών και της ιστορίας μας και των αγώνων των συντρόφων σε πολύ πιο δύσκολες συνθήκες για την Αριστερά.

Οτιδήποτε άλλο εξαντλείται μόνο σε μαζικές διαδικασίες ψηφοφοριών, για την ανάδειξη οργάνων και ηγεσίας, ή μόνο σε ψηφιακές εφαρμογές, οι οποίες προφανώς είναι αναγκαίες, αλλά δεν υποκαθιστούν, σε καμία περίπτωση, την κομματική ζωή που μας θωράκισε, πολιτικά και ιδεολογικά και ανέπτυξε τη συντροφικότητα, τότε μόνο θα έχουμε τη διείσδυση, την αύξηση και τη μαζικοποίηση μας.

Και αυτό δεν μπορεί να γίνει και να υπηρετηθεί από ένα κόμμα με πολιτικές μέσου όρου, που θα λειαίνει τις γραμμές του, γιατί το δίλημμα αριστερά – δεξιά είναι επίκαιρο και γι’ αυτό το ξορκίζει ο Μητσοτάκης. Προφανώς και μας ενδιαφέρει να απευθυνθούμε και σε δημοκρατικούς πολίτες του ευρύτερου κέντρου, αλλά με όρους αριστεράς και στρίβοντας το καράβι αριστερά όπως είπε και ο σύντροφος Πρόεδρος.

Όπως είναι επίσης σημαντικό να απευθυνθούμε και σε συντρόφους με τους οποίους περπατήσαμε και αγωνιστήκαμε μαζί από την ευρύτερη αριστερά. Προς μια αμφίπλευρη διεύρυνση με ζητούμενο την όσμωση των διαφορετικών ρευμάτων στο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι δύσκολο, αλλά πρέπει να γίνει. Όμως η μόνη δικλείδα είναι οι αρχές και οι αξίες της αριστεράς.

Στο προσφυγικό, έχουμε την ισοπέδωση των δικαιωμάτων προσφύγων και μεταναστών, που είναι δικαιώματα όλων, και αυτό πρέπει να λέμε στην κοινωνία, ότι όταν ξεκινάμε από αυτούς θα φτάσουν και σε μας. Με Β και Γ κατηγορίας ανθρώπους, με γκρίζες ζώνες και αόρατους, με σοβαρές περικοπές στο άσυλο. Με επαναπροωθήσεις της ντροπής και τεράστια ευθύνη της κυβέρνησης, με επιδείνωση των συνθηκών υποδοχής, με τα Κέντρα Κράτησης γεμάτα, με την ένταξη που δεν υπάρχει, με παιδιά που πετάνε έξω απ’ το σχολείο, με θεσμικό ρατσισμό στην ιθαγένεια. Έχουμε ολοκληρωμένο σχέδιο, ξέρουμε τι θα καταργήσουμε όταν έρθουμε, τι δεν κάναμε και εμείς σωστά, τι θα αλλάξουμε. Όμως δεν αρκεί αυτό, θέλει αγώνα καθημερινό, είναι ταυτοτικό στοιχείο για την αριστερά και το ΣΥΡΙΖΑ το προσφυγικό μεταναστευτικό, χωρίς εκπτώσεις.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, είμαστε στρατευμένοι και για αυτό είμαστε εδώ, να αγωνιζόμαστε με ανιδιοτέλεια, με συλλογικότητα, με ξεχωριστό ήθος και αποφασιστικότητα και αυταπάρνηση για τις ζωές μας και για αυτό που πάντα ήταν πυξίδα μας, έναν κόσμο που να «χωράει πολλούς κόσμους» και έναν κόσμο «στο μπόι των ονείρων μας, στο μπόι των ανθρώπων».»