Α. Παπαφωτίου: Η «Αντιγόνη των Τεμπών», η διαφθορά και η κρίση του πολιτικού συστήματος

Ένα άρθρο του κ. Παπαφωτίου, που φιλοξενήθηκε ευρέως, συνέδεσε την τραγωδία των Τεμπών με την Αντιγόνη του Σοφοκλή. Ο συλλογισμός βασίζεται στο αιώνιο δίλημμα που αγγίζει την ελληνική ψυχή: πρέπει ο πολίτης να υπακούει στους νόμους της εκάστοτε εξουσίας ή στους υπερβατικούς νόμους που βρίσκονται πέρα από αυτήν. Χρησιμοποίησε την αναλογία της Αντιγόνης—η οποία ενάντια στην εντολή του Κρέοντα έθαψε τον αδελφό της Πολυνείκη—για να περιγράψει τις σύγχρονες «αντιγόνες», δηλαδή τις γυναίκες και τους ανθρώπους που είχαν σχέση με τα θύματα του τραγικού συμβάντος.

Ο κ. Παπαφωτίου επισήμανε ότι η ύπαρξη του ελληνικού έθνους βασίστηκε πάντοτε στην νομοτέλεια του πολιτισμού και στην αξιοποίηση αυτών των πολιτισμικών στοιχείων ως θεμέλιο. Χαρακτήρισε τον πατέρα ενός θύματος που έκανε απεργία πείνας ως κορύφωση του σύγχρονου δράματος, συγκρίνοντας την καθυστερημένη συνειδητοποίηση της κυβέρνησης με τη μετάνοια του Βασιλέα Κρέοντα.

Καταγγέλθηκε ευθέως η ύπαρξη σαφέστατης συγκάλυψης από την πλευρά της κυβέρνησης, η οποία ακολουθείται από διαδοχικά βήματα για να καλύψει το προηγούμενο. Το λαϊκό κίνημα, το οποίο ξεπέρασε κόμματα και παρατάξεις, ανάγκασε την κυβέρνηση να σύρεται και τελικά να επιτρέψει τοξικολογικές εξετάσεις, οι οποίες έπρεπε να είχαν γίνει βάσει πρωτοκόλλου.

Η πολιτική σκηνή και η διαφθορά σαν… κίτρινος πυρετός

Ο Απόστολος Παπαφωτίου εξέφρασε την άποψη ότι η διαφθορά πλέον χαρακτηρίζει τόσο την κυβέρνηση όσο και το ιδιότυπο καθεστώς που έχει επιβληθεί στον ελληνικό λαό. Θεωρεί ότι βρισκόμαστε στην πιο διεφθαρμένη πολιτική εποχή της ελληνικής ιστορίας. Σύμφωνα με τον Παπαφωτίου, αυτό το καθεστώς ελέγχει τα πάντα και κρίνει «κατά το πολιτικό κέρδος», παρακάμπτοντας τη δικαιοσύνη και την απόδοση τιμής στους νεκρούς.

Ο Κ. Παπαφωτίου παρομοίασε τη διαφθορά με τον κίτρινο πυρετό, καθώς μεταδίδεται από την κορυφή προς τη βάση, υποστηρίζοντας ότι η ζημιά στην κοινωνία από τέτοιες ενέργειες πολλαπλασιάζεται. Το χειρότερο, κατά την άποψή του, είναι η προσπάθεια της κυβέρνησης να προπαγανδίσει και να καταστήσει οικείο το κλίμα της διαφθοράς, ώστε ο λαός να το αποδεχτεί.

Κόμματα, κινήματα και ο στόχος της αλλαγής

Ο κ. Παπαφωτίου ανέλυσε τη δυναμική του κινήματος των Τεμπών, τονίζοντας ότι εκφράζει όλη την κοινωνία. Ωστόσο, επισήμανε την ανάγκη αυτό το κίνημα να αποκτήσει ισχύ και να μην μείνει μόνο στο ιδεατό επίπεδο, ώστε να επιβληθεί η κοινή απαίτηση για διαφάνεια. Θεωρεί ότι τα υπάρχοντα κόμματα φέρουν «βαρίδια συναλλαγής» και αδιαφορίας, με τον τελικό λογαριασμό να επιβαρύνει πάντα τον ελληνικό λαό.

Σχολιάζοντας την παραίτηση του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα από το βουλευτικό του αξίωμα, τη χαρακτήρισε ως μία γενναία πράξη μεγάλης πολιτικής σημασίας. Ο Παπαφωτίου πιστεύει ακράδαντα ότι ο Τσίπρας στοχεύει στη δημιουργία ενός πατριωτικού κόμματος. Πρόσθεσε ότι ο Τσίπρας ήταν ένας επιτυχημένος πρωθυπουργός που έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια και άφησε απόθεμα 37 δις, γεγονός που ερμηνεύει ως πατριωτικό. Ο απώτερος στόχος για νέα κόμματα, όπως του Τσίπρα ή ενδεχομένως του Σαμαρά, είναι διπλός: η απαλλαγή από την τρέχουσα κυβέρνηση και η παροχή ελπίδας στον Έλληνα.

Εθνικά θέματα και προσωπική πολιτική

Ο Παπαφωτίου επέκρινε έντονα τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη για την αποστροφή του να καλέσει πρώην πρωθυπουργούς (όπως Σημίτης, Καραμανλής, Σαμαράς) σε συμβούλια για τα εθνικά θέματα, κάτι που δείχνει πως έχει καταργηθεί η διαχρονική πολιτική συνέπεια που καθορίστηκε από το 1975.

Αυτό το γεγονός, σύμφωνα με τον Παπαφωτίου, υποδηλώνει ότι ο Πρωθυπουργός ακολουθεί μια προσωπική πολιτική. Χαρακτήρισε αυτή την πολιτική ως «πολιτική ενδοτισμού» (υποταγής) έναντι της Τουρκίας. Ο κίνδυνος, όπως υπογράμμισε, ενισχύεται από τη μυστική διπλωματία που ασκείται από μια κλειστή ομάδα εξουσίας, χωρίς να ενημερώνεται η κοινωνία ή το πολιτικό προσωπικό. Επιπλέον, κριτίκαρε την εχθρική στάση του Πρωθυπουργού έναντι του Πούτιν και της Ρωσίας, την απαρέσκεια του Ντόναλντ Τραμπ προς το πρόσωπό του, καθώς και την έλλειψη σχέσεων με την Κίνα, δημιουργώντας έναν παράλογο γεωπολιτικό κύκλο.

Η Κορινθία ως «ανοιχτό μουσείο» και τα προβλήματα της Διώρυγας

Σε τοπικό επίπεδο, ο Απόστολος Παπαφωτίου, με αφορμή μία ξενάγηση σε αρχιτέκτονες, ανέδειξε τον πολιτιστικό πλούτο της Κορινθίας, την οποία χαρακτήρισε ως «ανοιχτό μουσείο». Τόνισε ότι η περιοχή έχει «τον θησαυρό στα 30 cm» αλλά το πολιτικό σύστημα είναι ανεπαρκές και ανιστόρητο, αδυνατώντας να αξιοποιήσει αυτόν τον πλούτο ως συνεχή πηγή εσόδων για την απογείωση της περιοχής.

Αναφέρθηκε στο Master Plan για την Αρχαία Κόρινθο, έναν στρατηγικό σχεδιασμό που ξεκίνησε το 2013 και εκπονήθηκε από το γραφείο Παπαγιάννη, ο οποίος αποτελεί πλέον «μπούσουλα» (οδηγό) για τις δημοτικές αρχές. Ζήτησε την άμεση υλοποίηση αυτού του σχεδίου, έστω και τμηματικά, καθώς πλέον «δεν έχουμε καμία δικαιολογία ότι δεν ξέρουμε τι θα κάνουμε».

Τέλος, εξέφρασε έντονη ανησυχία για τις εργασίες στη Διώρυγα της Κορίνθου. Σημείωσε ότι οι εργασίες, που έπρεπε να τελειώσουν το 2024, έχουν πλέον πρόβλεψη ολοκλήρωσης το 2026. Πρόσθεσε ότι δεν έχει παραδοθεί ακόμη η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και ότι μεγάλοι όγκοι χωμάτων ρίχτηκαν στη θάλασσα. Χαρακτήρισε την κατάσταση αυτή ως παράδειγμα κακής διαχείρισης, ενώ τόνισε την ανάγκη για όραμα και στρατηγικό στόχο πέρα από τη βραχυπρόθεσμη αντιμετώπιση της καθημερινότητας.