Το έθιμο αυτό έχει εξαιρετική θέση στην καρδιά των κατοίκων οι οποίοι τραγουδούν και χορεύουν χωρίς καμία παρέμβαση τραγούδια που προέρχονται από την δημοτική παράδοση του τόπου.

Τραγούδια που μιλούν για την ξενιτιά, τον έρωτα, την σκλαβιά, τον θάνατο και οι ρίζες τους χάνονται στα μονοπάτια της ιστορίας του τόπου.

Η συμμετοχή των νέων ανθρώπων κάθε χρόνο είναι και μεγαλύτερη και αυτό χαροποιεί ιδιαίτερα. Αυτό είναι που γεμίζει και με περηφάνεια τους παλιότερους, θέλοντας να το αναδείξουν ώστε να το γνωρίσουν όλο και περισσότεροι.

Φέτος μετά από δύο χρόνια περιορισμών και απαγορεύσεων, ήρθε η ώρα να ανταταμώσουν ξανά οι κάτοικοι του Σοφικού, όσοι κατάγονται από εκεί, αλλά και όσοι θέλουν να ζήσουν από κοντά την αναβίωση του εθίμου.