Η καθηλωτική παράσταση “Lemon” διαπλέει στην Πελοπόννησο
Έπειτα από την εξαιρετική επιτυχία και τις sold out παραστάσεις στο ιστορικό ξενοδοχείο Μπάγκειον της Αθήνας το θεατρικό πλήρωμα του Lemon ταξιδεύει “διαπλέοντας” στην Πελοπόννησο. Η απίστευτη ιστορία του πιανίστα 1900 που γεννήθηκε πάνω σ’ ένα καράβι και δεν πάτησε ποτέ το πόδι του στη στεριά πρωταγωνιστεί για άλλη μια φορά στις θεατρικές σκηνές.
- February 4, 2020
- Posted in Face to faceTrendingΕιδήσειςΘέατρο

Επιμέλεια : Κατερίνα Καρσιώτη, Δημοσιογράφος – Ιστορικός Τέχνης
Μετά την παράσταση στον Συναυλιακό Χώρο Μαρία Δημητριάδη στην Κόρινθο το Lemon ταξιδεύει στις 15 Φεβρουαρίου στην Τρίπολη με τον 1900 να πρωταγωνιστεί στο πλοίο του Μαλλιαροπούλειου Θεάτρου.
“Διαπλέοντας στην Πελλοπόννησο …”
Η παράσταση, που ενθουσιάζει θεατές και κριτικούς όπου κι αν παρουσιάζεται, ταξιδεύει σε θεατρικές σκηνές και πρωτότυπους προορισμούς πότε στη στεριά, πότε στη θάλασσα και πότε κάπου ανάμεσα.
Δύο ταλαντούχοι καλλιτέχνες με εξαιρετική χημεία επί σκηνής, ο ηθοποιός και πιανίστας Μελαχρινός Βελέντζας (1900) και ο ηθοποιός Γιώργος Δρίβας (Τιμ Τούνυ – τρομπετίστας) υποδύονται τους ρόλους των ανθρώπων που συνάντησε ο 1900 όσα χρόνια έζησε αποκλειστικά μέσα στο ατμόπλοιο Βιρτζίνιαν.Το πλοίο που τον γέννησε, τον μεγάλωσε, τον σκότωσε.
Η αφήγηση ξετυλίγεται μέσα από αντιθέσεις σε μία διαρκή μετάβαση απ’ τη θάλασσα στη στεριά κι απ’ τη στεριά στη θάλασσα συνδυάζοντας το γέλιο με τη συγκίνηση, τη χαρά με τη νοσταλγία, το ανθρώπινο με το μεταφυσικό, το πραγματικό με το φανταστικό.
“Όπως ακριβώς συμβαίνει στην ίδια τη ζωή…”
Το Lemonείναι για μια site-specific παράσταση που ταξιδεύει ανά την Ελλάδα με στόχο να δημιουργηθούν συνθήκες αλληλεπίδρασης τόσο με τους θεατές όσο και με το εκάστοτε διαφορετικό περιβάλλον. Πραγματοποιείται ένας ερευνητικός διάλογος ανάμεσα στον τόπο και το έργο.
Η παράσταση παίζεται τόσο σε εσωτερικούς όσο και σε εξωτερικούς χώρους, σε θεατρικές σκηνές και πρωτότυπους προορισμούς. Επί της ουσίας, πραγματοποιείται μια σκηνική και σκηνοθετική προσαρμογή στο κάθε φορά διαφορετικό τοπίο, το οποίο συνιστά και ερευνητικό ενδιαφέρον των Experimento.
“Γιατί θέατρο υπάρχει όπου υπάρχουν θεατές…”
1. Όταν ο 1900 συναντά το 2020 και όταν το Lemon συναντά ανά την Ελλάδα θεατρικές σκηνές τι είδους αφήγηση ξετυλίγεται ;
ToLemon είναι μία ιστορία που αγγίζει και φέρνει στις επιφάνεια τις υπαρξιακές αγωνίες του καθένα από εμάς σε σχέση με το πού νιώθουμε ευτυχισμένοι και το πού θέλουμε τελικά να πάμε. «Εσύ φοβάσαι να κατέβεις από το καράβι που γεννήθηκες;» Είναι μία διαχρονική κι επίκαιρη ιστορία που ακουμπά στο σήμερα και αυτό το καταφέρνει μέσα από τη διαρκή εναλλαγή συναισθημάτων από το γέλιο στη συγκίνηση και από τη χαρά στη λύπη.
Μιλάμε για έναν άνθρωπο, τον σπουδαιότερο πιανίστα του Ωκεανού, που ενώ θα μπορούσε να αποκτήσει τα πάντα κατεβαίνοντας στη στεριά και παίζοντας για στεριανούς, εκείνος επέλεξε να μείνει για πάντα εκεί όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε: στο ευφάνταστο πιάνο-μήτρα (σκηνογραφία: Νατάσα Τσιντικίδη) που στο έργο μας συμβολίζει το ζωτικό και απόλυτα περιορισμένο χώρο του 1900 –εκεί όπου μπόρεσε τελικά να γίνει απέραντος μέσα από τη μουσική του και τους άπειρους συνδυασμούς των πλήκτρων του.
2. Πρόκειται ουσιαστικά για τη μουσικό–θεατρική παράσταση που τα περιβάλλοντα τοπία αποτελούν ένα από τα βασικά στοιχεία αυτού του καλλιτεχνικού projectστα οποία κάθε φορά δίνεται έμφαση;
Ηκαλλιτεχνική μου επιλογή εξ αρχής ήταν να δοκιμάσουμε αυτή την ιστορία σε τελείως διαφορετική συνθήκη κάθε φορά εμπνεόμενος από το θεματικό πυρήνα του έργου: ο 1900 ζει στη θάλασσα, επιχειρεί κάποια στιγμή να κατέβει στη στεριά μα σταματά στο τρίτο σκαλί. Έτσι λοιπόν και το Lemonταξιδεύει και παίζεται κυριολεκτικά ανάμεσα στη στεριά και τη θάλασσα: πότε εν πλω, σε καρνάγιο, σε λιμενοβραχίονα, πότε στην αίθουσα χορού του εγκαταλελειμμένου ξενοδοχείου Μπάγκειον και πότε σε αμιγώς θεατρικές σκηνές όπως είναι το πανέμορφο και προσφάτως ανακαινισμένο Μαλλιαροπούλειο στο οποίο ανυπομονούμε να παρουσιάσουμε την ιστορία μας το Σάββατο 15 Φεβρουαρίου.
Το Lemon λοιπόν είναι μία site-specificπαράσταση, δηλαδή πραγματοποιείται ένας διάλογος ανάμεσα στο έργο και τον τόπο όπου κάθε φορά αυτό παρουσιάζεται. Αυτός ο διάλογος είναι που κάνει πλούσιο το ταξίδι αυτής της παράστασης κι εξελίσσει τη δουλειά μας ως καλλιτέχνες και φυσικά διαφοροποιεί την εμπειρία του θεατή κάθε φορά. Είναι και ο λόγος που υπάρχουν αρκετοί θεατές που βλέπουν το Lemonσε πάνω από έναν προορισμούς. Γιατί ποτέ δεν είναι το ίδιο.
3. Mετά από τις soldout παραστάσεις στο ιστορικό Μπάγκειον και τις υπέροχες κριτικές που ακούστηκαν τι το νέο πιστεύεται ότι “γέννησε” και έφερε το Lemonστο θεατρικό γίγνεσθαι;
Είμαι πολύ χαρούμενος που αυτή η παράσταση αγκαλιάστηκε τόσο θερμά από τους θεατές στο Μπάγκειον. Και μιλάμε για πραγματικά sold-outκαι όχι για επικοινωνιακά τρικ, που είναι μία συνήθης πρακτική παραπλάνησης του κόσμου. Είναι αποτέλεσμα επίμονης και πολύ σκληρής δουλειάς δύο χρόνων μιας και το ταξίδι μας βρίσκει την απαρχή του πίσω στον Ιούνιο του 2018. Αυτό που οι θεατές αναγνωρίζουν στο Lemonείναι η τιμιότητα αυτής της δουλειάς και το γεγονός πως πρόκειται για μία συνολική καλλιτεχνική πρόταση με προσεγμένη αισθητική και σεβασμό προς εκείνους. Και κυρίως αναγνωρίζουν πως πίσω από αυτή την προσπάθεια υπάρχει λόγος που γίνονται όλα αυτά. Και όλα γίνονται αρκεί να σε αφορά πραγματικά αυτό που κάνεις, να υπάρχει όραμα, πίστη σε αυτό και πολύ δουλειά.
Είναι σημαντικό να αναδεικνύονται με αυτόν τον τρόπο (από στόμα σε στόμα) μικρές παραγωγές, γιατί αποδεικνύεται στην πράξη πως δεν είναι μονόδρομος για την επιτυχία και ανάδειξη μιας παράστασης το να έχεις ονόματα ή μεγαλοπαραγωγό. Αυτό είναι κάτι που έχω πει στον εαυτό μου πως δε θα το ξεχνώ όσο μεγαλώνει το επίπεδο της παραγωγής του Lemonκαι των επόμενων παραστάσεων που θα ετοιμάσω και οι οποίες θα κινούνται στην ίδια φιλοσοφία. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνά από πού ξεκινά κανείς. Αυτό του δίνει δύναμη για τη συνέχεια και τον επιστρέφει στον κύριο λόγο που πράττει καλλιτεχνικά: κάνουμε θέατρο γιατί δεν μπορούμε χωρίς αυτό.
4. Αναπόσπαστο κομμάτι της παράστασης αποτελεί η συνθήκη με τα λεμόνια τα οποία “ντύνονται” με φράσεις του έργου. Tι παρακολουθεί ο θεατής σε αυτήν την ιδιαίτερη performance και τελικά τι ανακαλύπτει;
Είναι μία ακόμη ιδέα που βασίζεται στο ίδιο το έργο: ο 1900 εγκαταλείφθηκε μέσα σε μια κούτα με λεμόνια πάνω στο πιάνο με την ουρά στην αίθουσα χορού της πρώτης θέσης του Βιρτζίνιαν. Με τη σειρά μας εγκαταλείπουμε κι εμείς με τη σειρά μας λεμόνια στις πόλεις και τα σημεία όπου παρουσιάζεται το έργο. Έτσι, επικοινωνούμε το έργο με το ίδιο το έργο –το Lemonμε ένα λεμόνι.
Οι περαστικοί συναντούν αυτό το εγκαταλελειμμένο λεμονάκι που φέρει πάνω του δεμένη με σπάγκο μία χαρακτηριστική φράση του έργου. Το τι συμβαίνει σε αυτή τη συνάντηση έχει στοιχεία performance. Άλλωστε, όλα είναι θέατρο και «όλος ο κόσμος μια θεατρική σκηνή» όπως λέει ο φίλος μας ο Σαίξπηρ. Και αυτή η σκηνή έχει αλήθεια. Την αλήθεια μιας στιγμιαίας συνάντησης.
5.Το Lemon προωθεί έναν υπαρξιακό διάλογο; Αποτελεί την υπαρξιακή αγωνία και τον φόβο που κουβαλάμε όλοι μας;
Το πρωτότυπο κείμενο του AlessandroBariccoείναι ο μονόλογος του τρομπετίστα Τιμ Τούνυ για τον φίλο του 1900. Η εξαιρετική διασκευή και σύλληψη της Γεωργίας Τσαγκαράκη να το μετατρέψει σε διάλογο, που έχει αναλάβει επίσης τη σκηνοθεσία και την κίνηση σε αυτό το έργο, παρήγαγε μία ζωντανή και ρέουσα αφήγηση κάνει πολύ πιο έντονη την υπαρξιακή αγωνία του ήρωα.
Πάντα θα έχουμε την ανάγκη να ακουμπάμε τον πόνο μας και ό,τι μας βασανίζει και μας συμβαίνει κάπου. Σε κάποιον άλλον. Και αυτό αλαφραίνει τις αγωνίες και τους φόβους μας. Γιατί είναι όμορφο και ανακουφιστικό να μοιράζεσαι.
6. Ποιοι μέχρι τώρα ήταν οι πιο μαγικοί προορισμοί του Lemonκαι γιατί;
Το θέατρο είναι θνησιγενής τέχνη. Συμβαίνει μόνο για μία φορά κάθε φορά και θα υπάρχει μετά μόνο στη μνήμη –των θεατών και των καλλιτεχνών επί σκηνής. Υπό αυτή την έννοια, κάθε παράσταση για εμένα είναι μαγική και μία ιερή στιγμή προετοιμασίας για τη συνάντηση με το θεατή. Στο ταξίδι του Lemon, αν ξεχώριζα κάποιους προορισμούς αυτοί θα ήταν η εν πλω παράσταση ανάμεσα στη Σαντορίνη και τη Θηρασιά με φυσικό φως, θέα το ηλιοβασίλεμα στο τέλος του έργου και ανοιχτή τη μπουκαπόρτα του καραβιού.
Επίσης, η παράσταση στο Κτήμα λεμονιών Κλάδος εντός του συσκευαστηρίου όπου τα δύο αδέρφια Στέλιος και Σπύρος μας υποδέχτηκαν στο κτήμα τους, κάναμε έρευνα και προσαρμόσαμε την παράστασή μας εκεί. Ήταν μία πολύ συγκινητική παράσταση. Οι προορισμοί γίνονται μαγικοί λόγω και των σχέσεων που αποκτάς με ανθρώπους που γνωρίζεις κατά τη διάρκεια αυτών των ταξιδιών. Αυτά κουβαλάς μέσα σου. Κι έχουμε πάρα πολλά να ζήσουμε ακόμη σε αυτό το ταξίδι.
7. Τι ετοιμάζει η ομάδα Experimentoγια το επόμενο διάστημα; Ο προορισμός έχει την μέγιστη σημασία ενός ταξιδιού, συνεπώς η παραγωγή ποιους στόχους έχει για αυτόν τον προορισμό του Lemon;
Το Lemonείναι κάτι παραπάνω από μία παράσταση: μία συνολική καλλιτεχνική πρόταση όπου η διαρκώς προσαρμοζόμενη σκηνοθεσία επί σκηνής συνεχίζεται με μία σκηνοθεσία εκτός αυτής. Ένα ταξίδι ανάμεσα στη στεριά και τη θάλασσα με πρωτότυπες παραστάσεις και στο επίκεντρο της καλλιτεχνικής πράξης την έρευνα. Σύντομα, θα αποκτήσουμε το δικό μας βαν με το οποίο θα αναβιώσουμε το παλιό μπουλούκι με σύγχρονους όρους: παραστάσεις σε μικρές πόλεις και χωριά ανά την Ελλάδα, σε ξεχωριστούς και ιδιαίτερους χώρους.
Υπάρχει μία πολιτική θέση πίσω από αυτό που αντανακλά το όραμα της πολιτιστικής αποκέντρωσης και της δυνατότητάς σου να κάνεις ανεξάρτητη παραγωγή. Το ταξίδι αυτό θα αποτυπωθεί σ’ ένα ντοκιμαντέρ που θα ετοιμάσουμε με τίτλο «Θέατρο υπάρχει όπου υπάρχουν θεατές», η χρηματοδότηση του οποίου θα προέλθει από τον ίδιο τον κόσμο. Ο προορισμός λοιπόν είναι η αποτύπωση αυτού του ταξιδιού και όλων των εμπειριών αυτού του ταξιδιού. Ένα ταξίδι που μεγαλώνει διαρκώς.
Συντελεστές παράστασης:
Διασκευή – Σκηνοθεσία – Κίνηση: Γεωργία Τσαγκαράκη
Μετάφραση: Σταύρος Παπασταύρου
Σκηνογραφία: Νατάσα Τσιντικίδη
Κατασκευή πιάνου: Θωμάς Μαριάς
Κοστούμια: Κέλλυ Σταματοπούλου
Technical manager: ΛευτέρηςΔούρος
Σχεδιασμός φωτισμού: ΑλέξανδροςΘεοφυλάκτου
Φωτογραφίες: Γιώργος Καπλανίδης& Δημήτρης Μανής
Video: Παναγιώτης Αγκαβανάκης
Graphic design: Ελένη Σαραντοπούλου
Επικοινωνία: Κατερίνα Καρσιώτη
Stunt rigger: Ηλίας Φωτεινός
Καλλιτεχνική διεύθυνση – Παραγωγή: Μελαχρινός Βελέντζας
Παίζουν οι ηθοποιοί: Μελαχρινός Βελέντζας, Γιώργος Δρίβας
| ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ |
Εισιτήρια: 15 (κανονικό) & 12 (ανέργων, φοιτητικό, άνω των 65, κάτω των 18, ΑΜΕΑ)
Viva: https://www.viva.gr/tickets/theater/malliaropouleio-theatro/to-lemon-stin-tripoli/
Σημεία προπώλησης στην Τρίπολη: Βιβλιοπωλείο Καρμπόν (Εθν. Αντιστάσεως 44) &MusicCenter (Γεωρ. Α 3)
Τηλεφωνικές κρατήσεις (με υποχρεωτική προαγορά του εισιτηρίου): 6977 77 38 75
Facebook event: https://www.facebook.com/events/3383915845017196/
Μαλλιαροπούλειο Θέατρο | Σπετσεροπούλου 3