Ηταν άνοιξη του 1992, όταν ο ραδιοφωνικός σταθμός “1ο Κανάλι” συμπλήρωνε ένα χρόνο ζωής και το γιόρταζε με τις πολιτιστικές εκδηλώσεις, προσκαλώντας σημαντικούς Ελληνες καλλιτέχνες για λιγοστές μοναδικές μουσικές παραστάσεις. Μία από αυτές περιείχε και το όνομα του Θάνου Μικρούτσικου και του Κώστα Θωμαίδη στον κινηματογράφο “Απόλλων”.

Το να αποδεχτεί την πρόταση του ραδιοφωνικού σταθμού, ο Θάνος Μικρούτσικος, αποτελούσε από μόνο του μια μεγάλη στιγμή για όλους τους συντελεστές εκείνης της προσπάθειας. Εξάλλου, το 1ο Κανάλι είχε δημιουργηθεί μόλις λίγο καιρό νωρίτερα, με ανθρώπους που είχαν διαφορετικές ασχολίες, αλλά κοινό μεράκι για τον μαγικό κόσμο του ραδιοφώνου.

Η αίθουσα του κινηματογράφου ήταν ασφυκτικά γεμάτη για εκείνο το αξέχαστο live που θα χάριζε ο Θάνος Μικρούτσικος απλόχερα. Η Τζένη Σουκαρά ανέλαβε το καλωσόρισμα του συνθέτη και όπως η ίδια διηγείται 27 ολόκληρα χρόνια μετά, ήταν μια εμπειρία πρωτόγνωρη, αλλά στον ίδιο άρεσε ιδιαίτερα η εκτέλεση.

Πάνω στην σκηνή μεγάλωσε, έγινε πελώριος, ο πληθωρικός Θάνος Μικρούτσικος… Στους 7 νάνους, το πιάνο πήρε φωτιά, μια χορδή πετάχτηκε στον αέρα και το πλήθος κάτω παραληρούσε.

Ήταν ο Θάνος του Μπρέχτ “Άννα μην Κλαις” που συγκίνησε όλη την αίθουσα,ο συνθέτης που μαζί με τον Κώστα Θωμαίδη εκείνη την ημέρα ερμήνευσαν με μοναδικό τρόπο τον “Σταυρό του Νότου”.

Ο κόσμος μαγεύτηκε, κάτι που μεταφράστηκε σε ατελείωτο χειροκρότημα στο τέλος μιας ακόμα… τελετουργίας του Θάνου Μικρούτσικου!

ΥΓ. Αντίο στον Θάνο με μια ανάμνηση από όταν τον γνωρίσαμε 27 χρόνια πριν στην Κόρινθο.

Επετειακό poster (χειροποίητο έργο ζωγραφικής) από τις πολιτισμικές εκδηλώσεις 1991-92 του άλλοτε “1ο Κανάλι 96.3” στην Κόρινθο.